ARTICVLVS CVII.
Quae sit causa horum motuum in Amore.

Deduco autem rationes horum omnium ex iis quae superius dicta sunt, nempe dari talem nexum inter animam et corpus, ut ubi semel junximus aliquam actionem corpoream alicui cogitationi, altera deinceps se nobis non offerat quin alia se pariter exhibeat. Ut videmus in iis qui aegri pharmacum aliquod hauserunt magna Elzevier, p. 50
Image haute résolution sur Gallica cum aversione, eos non posse quippiam postea vel bibere vel edere ejusdem ferè saporis, quin rursus eandem habeant aversionem : nec similiter posse cogitare de aversione haberi solita circa pharmaca, quind idem sapor ipsis in mentem redeat. Videntur enim mihi primae Passiones quas anima nostra sensit, cum coepit nostro corpori jungi, inde ortas esse quod aliquando santuis vel alius succus qui ingrediebatur cor, erat alimentum solito convenientius conservando ibi calori qui principium est vitae : quod in causa erat ut anima sibi voluntate conjungere hoc alimentum, id est illud amaret ; et simul spiritus fluebant ex cerebro ad musculos eos qui poterant comprimere vel agirare partes ex quibus venerat ad cor, ut ipsi adhuc amplius ejusdem generis submitterent. Hae vero partes erant stomachus et intestina, quorum agitatio auget appetitum, aut etiam jecur et pulmo, quem musculi diaphragmatis premere possunt. Ideo hic idem motus spirituum semper deinceps comitatus est Affectum Amoris.