ARTICVLVS CXCV.
De Indignatione.

Indignatio est species Odii aut Aversionis, quae naturaliter fertur in eos qui aliquid mali faciunt, qualecunque ilud sit ; saepe quidem Invidiae commiscetur aut Misericordiae, sed tamen objecum habet valde diversum. Illis enim solis indignamur qui bene vel male faciunt indignis ; sed invidemus iis qui ilud bonum consequuntur, et miseret nos eorum qui illud malum patiuntur. Revera tamen possidere bonum quo indignus fueris, est quadantenus male facere. Quae causa esse potuit Aristoteli ejusque sequacibus, supponentibus Invidiam semper vitium esse, eam quae vitiosa non est Indignationis nomine exprimendi.